Şiir

Kabuktu Deniz kabuğuydu sanki Milyonlarca zerrecik arasında Bir başına batıya yöneldi Kurtulacaktı Gökyüzüne baktı En büyükle selamlaştı Deniz kabuğuyla vedalaştı Belliydi Küçük olan kaybolacaktı En küçük olan Tüm insanlık ağlayacaktı Bir kaç dakikalığına belki Gökyüzü kararmıştı Kirlenmişti sanki Acıydı Sicim…

20zayıf anlarımızda en umulmadık cesaretlerle yüzleştik gençliğin güçlü söylevi yitirilmişti civanlık anlaşılamamış ve aslında aşılamamıştı nimet kapımıza gelip bizi yeniden dirilttiğinde aykırı olmanın ötesinde yığınlardan farklılaşıldığında cengaverler türer yiğitçe gülücük dağıtırlardı kırkların eşiğinde diri kalmanın tadına varmak için fizikötesi bir…

kitap gibi yüküm ağır omuzlarım yorgun ve başım dik seni arıyorum17 beşikten mezara kadar sürecek biliyorum ey hakikat buldurmayacağını biliyorum yine de umudumu koruyorum bir gün vardırırsın diye tüm kaçamak bakışlarının ardında sürünmek de var malumum yine de ben cüz’üne…

geçti kalktı yaşlıya hayatı gösterdi yaşlıya saygıyla gösterdi çocuğa savaşı öğretti çocuğa merhametle öğretti geçti gitti giderken maddeyi sevdi dönerken maddeyi bıraktı yola ilk çıkana saygı gösterdi trene binmedi güneşi unutmadı hikayesini unuttu lağımdan tiksinmedi insandan tiksindi kabayı anlamadı bilmezi…